Το Σχέδιο «Ελλάδα+» για τη βέλτιστη αξιοποίηση των πόρων που θα εισρεύσουν στην Ελλάδα από το Ταμείο Ανάκαμψης παρουσίασε ο Αλέξης Τσίπρας. Το σχέδιο στηρίζεται σε 5 άξονες και θέτει, κατά τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, τις βάσεις για βιώσιμη και δίκαιη ανάπτυξη.
Τη δική του, εναλλακτική πρόταση για την καλύτερη αξιοποίηση των πόρων που θα εισρεύσουν στην Ελλάδα από το Ταμείο Ανάκαμψης παρουσίασε πριν λίγη ώρα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κι αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας.
Το Σχέδιο αποτελείται από πέντε άξονες και το συνολικό του σκεπτικό παρουσίασε στο πρώτο μέρος της ομιλίας του ο κ. Τσίπρας.
Τα μαθήματα της πανδημίας
Αρχικά ο αρχηγός της αντιπολίτευσης υπογράμμισε ότι η πανδημία συνιστά ιστορική τομή, ότι οι κοινωνίες αποκτούν νέα συνείδηση με νέες προτεραιότητες, νέες ανάγκες και νέες ιδέες. Πρόκληση για όλους αποτελεί η ενότητα της κοινωνίας και έτσι τώρα, σε όλο τον κόσμο διεξάγεται μια νέα συζήτηση που εδράζεται πάνω σε μια νέα λογική, κόντρα στο κυρίαρχο δόγμα που αδιαφορεί για την έκρηξη των ανισοτήτων.
Νέο κοινωνικό συμβόλαιο
Η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από το νέο κοινωνικό συμβόλαιο, την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, την επένδυση στη γνώση και την καινοτομία. Στη συνέχεια ο κ. Τσίπρας άσκησε κριτική στην ευρωπαϊκή ηγεσία, στην οποία βλέπει έναν «γερασμένο, δυσκίνητο οργανισμό» ενώ ακόμα μακρύτερα από τις ανάγκες βλέπει την ελληνική κυβέρνηση.
Αμετανόητη η κυβέρνηση
Κατηγόρησε τη Νέα Δημοκρατία για το ότι δεν προσέλαβε σε καιρό πανδημίας ούτε έναν μόνιμο στα νοσοκομεία, για το ότι έφερε την τρίτη μεγαλύτερη ύφεση στην Ευρώπη και ότι το σχέδιό της εξυπηρετεί τις εμμονές μιας μικρής επιχειρηματικής ελίτ. Γι αυτό και το σχέδιό της δεν το συζήτησε με κανέναν, ούτε μέσα ούτε έξω από τη Βουλή.
Κρίσιμο ερώτημα
Το κρίσιμο ερώτημα κατά τον κ. Τσίπρα είναι «πού θα πάνε αυτά τα λεφτά;» Στη βιώσιμη ανάπτυξη ή στα κέρδη των λίγων; Τη λογική που η κυβέρνηση κατάρτισε το σχέδιό της, απέρριψε και ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, χαρακτηρίζοντάς το «απόλυτη αποτυχία».
Γυρίζουμε σελίδα με το Σχέδιο «Ελλάδα+»
Πρέπει να συστηθούμε ξανά με την Ελλάδα της δημιουργίας και της προοπτικής. Την Ελλάδα των έντιμων και σκληρά εργαζόμενων ανθρώπων της. Των γενιών που μεγάλωσαν στην κρίση, αλλά έχουν όνειρα και φιλοδοξίες.
Οι 5 άξονες
Οι 5 άξονες του σχεδίου «Ελλάδα+» είναι:
- Δίκαιη Πράσινη μετάβαση,
- Μετασχηματισμός παραγωγικού μοντέλου, ενίσχυση εργασίας, ενδυνάμωση μικρομεσαίων και αυτοαπασχολούμενων
- Ψηφιακός Μετασχηματισμός
- Κοινωνική Συνοχή και Ανθεκτικότητα και
- Ανάπτυξη των περιφερειών, των πόλεων και της υπαίθρου
Αναλυτικά η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα είναι η εξής:
Η χώρα μας σήκωσε και σηκώνει βαρύ φορτίο, 15 μήνες τώρα, από την έναρξη της πανδημίας. Οι οικονομικές επιπτώσεις είναι σκληρές, ιδιαίτερα για τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου. Τους εργαζόμενους, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τους αυτοαπασχολούμενους, τους ελεύθερους επαγγελματίες. Και η αγωνία, τώρα που αρχίζουμε να συζητάμε για την επόμενη μέρα, είναι πως θα σταθούμε στα πόδια μας ξανά, πως θα καλύψουμε το χαμένο έδαφος και θα επουλώσουμε τις πληγές της κρίσης.
Ομως, μετά την πανδημία, δεν θα επιστρέψουμε στο ίδιο σημείο. Ο κόσμος του 2021 δεν θα είναι ο ίδιος με αυτόν του 2019.
Η πανδημία συνιστά μια ιστορική τομή. Ανάλογη των μεγάλων καταστροφικών γεγονότων που σημάδεψαν την ανθρωπότητα τον περασμένο αιώνα. Και πάντα σε αυτές τις στιγμές, όταν το συλλογικό σοκ κοπάζει, οι κοινωνίες αποκτούν μια νέα συνείδηση. Που παράγει νέες προτεραιότητες, νέες ανάγκες και φυσικά νέες ιδέες.
Αναθερμαίνει, όμως, και ένα στοιχείο που είναι η κινητήριος δύναμη για τις μεγάλες προκλήσεις του μέλλοντος: Την ενότητα της κοινωνίας. Την αίσθηση ότι, όπως χρειάστηκε μαζί να σταθούμε ο ένας δίπλα στον άλλο στα δύσκολα, έτσι και την επόμενη μέρα δεν γίνεται κάποιοι να ευημερούν και κάποιοι να μένουν στο σκοτάδι.
Σήμερα λοιπόν, σε όλο τον κόσμο διεξάγεται μια νέα συζήτηση. Από απλούς πολίτες, κινήματα, τον επιστημονικό κόσμο μέχρι διεθνείς οργανισμούς και ηγέτες πανίσχυρων κρατών. Αυτή η συζήτηση εδράζεται πάνω σε μία νέα κοινή λογική, που βρίσκεται στον αντίποδα του κυρίαρχου οικονομικού δόγματος των πρόσφατων δεκαετιών.
Ενός δόγματος που αγνοεί τις συνέπειες της έκρηξης των κοινωνικών ανισοτήτων. Που θεωρεί ανάπτυξη την καταστροφή της φύσης και των φυσικών πόρων του πλανήτη. Που βάζει τα κέρδη του μεγάλου πλούτου πάνω από τις καθημερινές ανάγκες κάθε πολίτη. Που θεωρεί την τεχνολογία πεδίο συσσώρευσης κερδών για λίγους και όχι όχημα για τη βελτίωση και την εξέλιξη της ζωής των πολλών.
Η συζήτηση διεθνώς περιστρέφεται γύρω από τον τρόπο με τον οποίο θα χτίσουμε ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο. Γύρω από τις αρχές και αξίες που έχουν στο επίκεντρο πρώτα και κύρια τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.
- Πώς θα δομήσουμε την οικονομία μας γύρω από μοντέλα δίκαια και βιώσιμα τόσο για την κοινωνική συνοχή όσο και για την περιβαλλοντική ισορροπία.
- Πώς θα μειώσουμε τις ανισότητες σε ένα κόσμο που το 1% κατέχει διπλάσιο πλούτο από τους υπόλοιπους 7 δισεκατομμύρια κατοίκους του πλανήτη.
- Πώς θα ενισχύσουμε το κοινωνικό κράτος και τα δημόσια συστήματα υγείας για να μην χάνονται ζωές άδικα, ακόμα και όταν ο covid δεν έχει τελειώσει.
- Πώς θα επενδύσουμε στη νέα γνώση και την καινοτομία, αξιοποιώντας τις τεράστιες δυνατότητες που δίνει σήμερα η τεχνολογική εξέλιξη.
Δυστυχώς, σε αυτή τη συζήτηση δεν συμμετέχουν όλοι. Κάποιοι φαίνεται να μην αντιλαμβάνονται πλήρως τις τεκτονικές αλλαγές και κάνουν ακόμη δειλά βήματα.
Οπως η ευρωπαϊκή ηγεσία, που προχώρησε μεν σε σημαντικές αλλαγές για τα συντηρητικά της δεδομένα, με την αμοιβαιοποίηση του χρέους και το Ταμείο Ανάκαμψης, αλλαγές όμως που δεν αρκούν για να απαντήσουν στις νέες ανάγκες. Κι έτσι η Ε.Ε. συνεχίζει να έχει τα αντανακλαστικά ενός δυσκίνητου, γερασμένου οργανισμού που τον ξεπερνούν οι συγκυρίες, τη στιγμή που θα μπορούσε να παίξει ένα πραγματικά προωθητικό ρόλο στη νέα κατάσταση.
Αν όμως στο σύνολό της η ευρωπαϊκή πολιτική ηγεσία χαρακτηρίζεται από ατολμία, κάποιοι δεν είναι απλώς άτολμοι, αλλά και αμετανόητοι. Είναι κολλημένοι στο χθες και δείχνουν να μη κατάλαβαν τίποτα. Ούτε από την κρίση χρέους, ούτε από την πανδημία. Και αναμασούν τα ίδια που λέγανε εδώ και δεκαετίες.
Με το βλέμμα στις εμμονές μιας επιχειρηματικής ελίτ η πρόταση της κυβέρνησης
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είναι ένα χαρακτηριστικό τέτοιο παράδειγμα. Μια κυβέρνηση που εν καιρώ πανδημίας δεν προσέλαβε ούτε έναν μόνιμο στα νοσοκομεία.
Μια κυβέρνηση που με 37 δισ. στα ταμεία, φτηνό δανεισμό και δημοσιονομικά περιθώρια, έφερε την τρίτη μεγαλύτερη ύφεση στην Ευρωζώνη.
Δεν αποτελεί, λοιπόν, έκπληξη ότι αυτή η κυβέρνηση κατέθεσε ένα σχέδιο για την αξιοποίηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης, με το βλέμμα στραμμένο όχι στις ανάγκες της συντριπτικής πλειοψηφίας των παραγωγικών δυνάμεων του τόπου μας, αλλά στις εμμονές μιας μικρής επιχειρηματικής ελίτ. Και με το μυαλό στις ένδοξες μέρες της Δεξιάς του πελατειακού κράτους, που έκανε γιουρούσι στο δημόσιο χρήμα και μας οδήγησε εντέλει στη χρεοκοπία
Γι’ αυτό άλλωστε και δεν συζήτησε με κανέναν για ένα σχέδιο που υπερβαίνει κατά πολύ τη συνταγματική της θητεία. Ούτε στη Βουλή με τα κόμματα, ούτε με τους φορείς, ούτε με την κοινωνία των πολιτών.
Αλλά έτσι είναι. Αν το σχέδιο τους για την οικονομία είναι βγαλμένο από τη ναφθαλίνη του 1990, στα θέματα δημοκρατίας, βρίσκονται ακόμα πιο πολλές δεκαετίες πίσω. Ανήκουν σε μια άλλη εποχή. Μια εποχή που εκτόξευσε τις ανισότητες, διέλυσε την εγχώρια παραγωγή και μας οδήγησε τελικά στα μνημόνια.
Ευκαιρία για restart το Ταμείο Ανάκαμψης
Σήμερα, όμως, οι πόροι που διατίθενται στην Ελλάδα από το Ταμείο Ανάκαμψης είναι ένα πολύτιμο εργαλείο για να κάνουμε ένα πραγματικό restart. Όχι για να γυρίσουμε στα ίδια. Είναι μια ευκαιρία που δεν πρέπει να χαθεί.
Η Ελλάδα θα λάβει από το Ταμείο περίπου 32 δισ. ευρώ. Τα 19 σε επιχορηγήσεις και τα υπόλοιπα σε δάνεια. Σε αυτά θα προστεθούν και τα 40 δισ. περίπου των «παραδοσιακών» ευρωπαϊκών πόρων για την περίοδο 2021-2027.
Και το κρίσιμο ερώτημα είναι: πού θα πάνε αυτά τα λεφτά;
- Θα στηρίξουν, με ένα συνεκτικό σχέδιο συμπεριληπτικής ανάπτυξης, την κοινωνική συνοχή και μια διατηρήσιμη, δίκαιη και βιώσιμη ανάπτυξη;
- Ή θα στηρίξουν για άλλη μια φορά τα κέρδη λίγων, ημετέρων και ισχυρών;
Το κυβερνητικό σχέδιο είναι βγαλμένο από το χρονοντούλαπο της ιστορίας. Από εκεί όπου αποσύρθηκαν, χρόνια τώρα, οι παλιές και αποτυχημένες νεοφιλελεύθερες συνταγές.
Ένα σχέδιο που συγκροτείται γύρω από τέσσερις θεμελιακές σκέψεις:
- Την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων με μείωση μισθών και αύξηση του χρόνου εργασίας.
- Τις ιδιωτικοποιήσεις στις υποδομές, την ενέργεια, στο ασφαλιστικό σύστημα, στις υπηρεσίες υγείας και εκπαίδευσης.
- Τη συρρίκνωση της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, με επιλογή μόνο των μεγάλων επιχειρήσεων για την πράσινη μετάβαση και την κυκλική οικονομία.
- Τη μείωση της φορολογίας στα κέρδη και στα υψηλά εισοδήματα, με ταυτόχρονη μεταφορά φορολογικών βαρών στη κατανάλωση και στις μικρές και μεσαίες ιδιοκτησίες, με παράλληλη μείωση των κοινωνικών δαπανών.
Όλα τα παραπάνω, που αποτελούν τις βασικές ιδέες του κυβερνητικού προγράμματος, είναι ακριβώς αυτά που απέρριψε και χαρακτήρισε μάλιστα ως απόλυτη αποτυχία, ο Πρόεδρος Μπάιντεν στην ιστορική του ομιλία στο Κογκρέσο, πριν από λίγες ημέρες.
Και αν για τις ΗΠΑ τα trickle down economics δεν δούλεψαν ποτέ, όπως είπε ο Αμερικανός Πρόεδρος, για την Ελλάδα όχι μόνο δεν δούλεψαν αλλά ήταν και αυτά που μας οδήγησαν και στη κρίση.
Είναι, λοιπόν, καιρός να γυρίσουμε σελίδα. Να αφήσουμε πίσω τις αποτυχημένες συνταγές και να συστηθούμε ξανά με την Ελλάδα της δημιουργίας και της προοπτικής. Την Ελλάδα των έντιμων και σκληρά εργαζόμενων ανθρώπων της. Την Ελλάδα των γενιών που μεγάλωσαν στην κρίση, αλλά έχουν όνειρα και φιλοδοξίες. Την Ελλάδα της νέας εποχής. Με ισχυρή οικονομία σε μια δίκαιη κοινωνία.
Το «Σχέδιο ΕΛΛΑΔΑ +»
Για τον λόγο αυτό, παρουσιάζουμε σήμερα το «Σχέδιο ΕΛΛΑΔΑ +». Ένα Σχέδιο που πιστεύουμε ότι πραγματικά έχει ανάγκη η ελληνική κοινωνία. Μία συνεκτική στρατηγική για την αξιοποίηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης πουθέτει τις βάσεις για διατηρήσιμη, βιώσιμη και δίκαιη ανάπτυξη.
Ένα σχέδιο που έχει στόχο:
- Την αύξηση του ΑΕΠ με τη συμμετοχή του συνόλου της κοινωνίας.
- Τον μετασχηματισμό του παραγωγικού μοντέλου στην κατεύθυνση της οικονομίας της γνώσης και της αυξημένης προστιθέμενης αξίας προϊόντων και υπηρεσιών και όχι του ανταγωνισμού στη βάση της μείωσης των μισθών.
Ένα σχέδιο που έχει στόχο τη στήριξη και ανανέωση των επιχειρήσεων και ιδίως της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας σε όλο το παραγωγικό και τεχνολογικό φάσμα. Την προστασία της εργασίας με σεβασμό στα εργασιακά δικαιώματα και την αύξηση των μισθών.
Ένα σχέδιο που έχει στόχο τη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα σε δίκτυα, υποδομές και υπηρεσίες βασικών αγαθών. Την ενίσχυση του ενιαίου και καθολικού κοινωνικού κράτους.
Τη δικαιότερη φορολογία με μείωση της φοροδιαφυγής και προοδευτική φορολόγηση, που θα ελαφρύνει χαμηλότερες και μεσαίες εισοδηματικές ομάδες.
Ένα σχέδιο που έχει στόχο το συνολικό οικολογικό μετασχηματισμό της οικονομίας, την ανάσχεση της κλιματικής κρίσης και την ενεργειακή δημοκρατία, με κοινωνική συμμετοχή στην παραγωγή ενέργειας.
Κάνεις δεν πρέπει να μείνει πίσω
Η επιλογή έργων και μεταρρυθμίσεων στο Σχέδιο «ΕΛΛΑΔΑ +», βασίζεται κυρίως σε 5 κριτήρια:
- Πρώτο κριτήριο, η Διάχυση του οικονομικού οφέλους στην κοινωνία.
Στόχος μας η αύξηση της απασχόλησης με σταθερές δουλειές και η ενίσχυση της συμμετοχής κοινωνικών φορέων, συνεταιρισμών, νοικοκυριών και ΜμΕ στην παραγωγική διαδικασία.
- Δεύτερο κριτήριο, η Αποφυγή κάθε μορφής κοινωνικού αποκλεισμού.
“Κανείς δεν πρέπει να μείνει πίσω” και για το λόγο αυτό, η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις ανάγκες και τους περιορισμούς που έχουν οι πιο αδύναμες κοινωνικές ομάδες και τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα.
- Τρίτο κριτήριο, η Αύξηση της εγχώριας παραγόμενης αξίας.
Η σύνδεση δηλαδή της πράσινης και ψηφιακής μετάβασης με την ελληνική παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών. Οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης δεν πρέπει να κατευθυνθούν, όπως στο παρελθόν, σχεδόν αποκλειστικά σε εισαγωγές αλλά πρέπει να αυξήσουν την εγχώρια παραγωγή.
- Τέταρτο κριτήριο, η Ισόρροπη ανάπτυξη των περιφερειών της χώρας.
Γιατί μόνο με ισχυρή ανάπτυξη της περιφέρειας μπορούμε να μειώσουμε τις περιφερειακές και ενδοπεριφερειακές ανισότητες.
- Πέμπτο κριτήριο, η Δυναμική μετασχηματισμού.
Προκρίνουμε δηλαδή έργα και μεταρρυθμίσεις που επιλύουν τους παγιωμένους “αναχρονισμούς” στη χωροταξία, το περιβάλλον, τη διοίκηση, τη δικαιοσύνη και διευκολύνουν τους πολίτες και τις επιχειρήσεις.
Οι 5 άξονες των παρεμβάσεων
Με αυτά τα βασικά κριτήρια στην επιλογή των έργων, διαμορφώνουμε το σχέδιό μας σε πέντε άξονες παρεμβάσεων:
1ος άξονας: Δίκαιη, Πράσινη Μετάβαση
Η Ελλάδα έχει προσυπογράψει, ως γνωστόν, τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα, και φυσικά έχει προσυπογράψει τους δεσμευτικούς στόχους της Ε.Ε. για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης.
Οι στόχοι λοιπόν υπάρχουν, αλλά μένει το πώς θα φτάσουμε σε αυτούς.
Για αυτό απαιτείται η ριζική αναθεώρηση του μοντέλου παραγωγής και κατανάλωσης σε όλους τους τομείς, με την κοινωνία συμμέτοχη και ωφελούμενη αυτής της διαδικασίας μετάβασης.
Ο δικός μας δρόμος εδράζεται στην έννοια της αυτοπαραγωγής και αυτοκατανάλωσης. Την παραγωγή και κατανάλωση, δηλαδή, ενέργειας από τα ίδια τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις. Την αποκέντρωση της παραγωγής, στις συμμετοχικές επενδύσεις και στη διαχείριση παραγωγής ενέργειας μέσω των ενεργειακών κοινοτήτων.
Οι τεχνολογικές εξελίξεις και οι διεθνώς καλές πρακτικές καθιστούν απόλυτα εφαρμόσιμο αυτό το μοντέλο. Ένα μοντέλο που στηρίζει επενδύσεις για την εξοικονόμηση ενέργειας κυρίως για αυτούς που έχουν δυσκολία να ανταπεξέλθουν στο αντίστοιχο κόστος επένδυσης. Δηλαδή, για νοικοκυριά χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος και για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Ένα μοντέλο ενεργειακής δημοκρατίας, με το 50% των αδειών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) να κατανέμεται δεσμευτικά σε ενεργειακές κοινότητες, νοικοκυριά, μικρομεσαίες επιχειρήσεις και αγρότες. Σε αντίθεση με το κυβερνητικό σχέδιο, που τις κατανέμει σχεδόν εξολοκλήρου στις μεγάλες επιχειρήσεις.
2ος άξονας: Μετασχηματισμός παραγωγικού μοντέλου – Ενίσχυση της εργασίας
Κεντρικός μας στόχος στην προσπάθεια ανάκαμψης της οικονομίας είναι η αύξηση της εγχώριας παραγόμενης αξίας, η σύνδεση δηλαδή της πράσινης και ψηφιακής μετάβασης με την ελληνική παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών.
Η στρατηγική μας έχει στον πυρήνα της την παραδοχή ότι η εργασία αποτελεί παραγωγική δύναμη. Η στήριξη των μισθών, η διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων και η μείωση των ανισοτήτων συμβάλλουν στην οικονομική ανάπτυξη.
Για τον λόγο αυτό, είναι θεμελιώδης η λειτουργία της αγοράς εργασίας με κανόνες και με αυστηρό έλεγχο τήρησης τους. Σχέδιό μας λοιπόν η αποκατάσταση και κατοχύρωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, η αύξηση του κατώτατου μισθού, η αξιοποίηση και αναβάθμιση των δεξιοτήτων του εργατικού δυναμικού της χώρας για την δημιουργία καινοτομίας.
Είναι επίσης κομβικός, στο σχέδιό μας, ο ρόλος στην παραγωγική διαδικασία των ΜμΕ και των αυτοαπασχολούμενων. Ενισχύουμε, λοιπόν, τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα με τον αναπροσανατολισμό της σε κλάδους υψηλής προστιθέμενης αξίας. Και προκρίνουμε μέτρα που ενθαρρύνουν τις συνέργειες και την ενδυνάμωση ΜμΕ και ελεύθερων επαγγελματιών, με στόχο τη βελτίωση της παραγωγικότητάς τους.
3ος άξονας: Ψηφιακός Μετασχηματισμός
Η τεχνολογία και η διάδοση της χρήσης του διαδικτύου επηρεάζουν και μεταβάλλουν δομικά με αυξανόμενους ρυθμούς όλους τους τομείς της οικονομίας και της κοινωνίας.
Η κλίμακα και η ταχύτητα των αλλαγών από τη μια δημιουργούν σημαντικές ευκαιρίες για καινοτομία και ανάπτυξη, αλλά από την άλλη προκαλούν και ενδεχόμενους κινδύνους, όπως είναι ο «ψηφιακός αποκλεισμός» στρωμάτων του πληθυσμού, αλλά και η μείωση των θέσεων εργασίας.
Επομένως, η αξιοποίηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης για την ψηφιακή μετάβαση πρέπει να αντιμετωπίζει το ζήτημα του ψηφιακού αποκλεισμού και ταυτόχρονα να έχει στόχο την προώθηση και υλοποίηση μιας συνολικής εθνικής ψηφιακής στρατηγικής.
Για τον ψηφιακό μετασχηματισμό της Δημόσιας Διοίκησης και των κρατικών δομών και την πλήρη γεωγραφική κάλυψη και δυνατότητα πρόσβασης για όλους, σε επικοινωνίες υψηλών ταχυτήτων και σε ενέργεια.
Ο 4ος άξονας: Κοινωνική Συνοχή και η Ανθεκτικότητα
Η πανδημία απέδειξε τη μεγάλη ανάγκη ενός ισχυρού καθολικού δημόσιου κοινωνικού κράτους που είχε αποδυναμωθεί από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές για χρόνια τώρα.
Για να καταφέρει η ελληνική οικονομία να συμμετέχει σε μια διαδικασία επαναφοράς και προσανατολισμού προς ένα πιο βιώσιμο και δίκαιο μοντέλο ανάπτυξης, χρειαζόμαστε ένα σχέδιο μείωσης των ανισοτήτων και ενίσχυσης των δαπανών για την υγεία και το κράτος πρόνοιας, για την εκπαίδευση και τον πολιτισμό.
Αυτές οι επενδύσεις δεν είναι πεταμένα λεφτά, όπως μας λέγανε μέχρι σήμερα. Αλλά έχουν έντονα αναπτυξιακά οφέλη, με εξαιρετικά σημαντικές μελλοντικές αποδόσεις. Μειώνουν τις κοινωνικές ανισότητες, παρέχοντας ασφάλεια στους πολίτες και ιδιαίτερα στους νέους και τις γυναίκες. Δημιουργούν το έδαφος για προσωπική και οικογενειακή εξέλιξη και ευημερία σε μια συμπεριληπτική κοινωνία χωρίς αποκλεισμούς.
Το σχέδιό μας για το νέο ΕΣΥ, που παρουσιάσαμε πρόσφατα, στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό σε πόρους από το Ταμείο Ανάκαμψης.
Το σχέδιό μας για την αξιοπρεπή διαβίωση και το δικαίωμα στη στέγη.
Η εμβληματική μας μεταρρύθμιση για τη θέσπιση κοινωνικού μισθού.
Αλλά και οι μεταρρυθμίσεις μας για την άμβλυνση ανισοτήτων στην εκπαίδευση και την ενίσχυση της κτιριακής και υλικοτεχνικής υποδομής όλων των βαθμίδων της.
Η εκπόνηση εθνικής πολιτιστικής πολιτικής, που είναι αναγκαία, με στόχο την ενίσχυση των ανθρώπων του πολιτισμού και την αξιοποίηση του μεγάλου πολιτιστικού κεφαλαίου της πατρίδας μας.
Όλα αποτελούν σημαντικά κεφάλαια του Σχεδίου μας
5ο άξονας: Ανάπτυξη των Περιφερειών, των Πόλεων και της Υπαίθρου
Το Σχέδιό μας δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στην τοπική και περιφερειακή διάσταση της αναπτυξιακής στρατηγικής, στην αναζωογόνηση των τοπικών κοινοτήτων και στη συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών, μέσω της Αυτοδιοίκησης, για τον σχεδιασμό και την αξιοποίηση των αναπτυξιακών πόρων.
Ο θεσμός της Αυτοδιοίκησης έχει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της εγγύτητας και της άμεσης επαφής με τον πολίτη, της γνώσης των ελλείψεων αλλά και των αναπτυξιακών δυνατοτήτων κάθε τόπου ξεχωριστά. Γι’ αυτό και τον στηρίζουμε τεχνικά και διοικητικά, ώστε να απορροφήσει τους πόρους έγκαιρα και στοχευμένα, προς όφελος των τοπικών κοινωνιών και του πολίτη.
Στην ίδια κατεύθυνση ορίζουμε και μια νέα στρατηγική για τον τομέα της Αγροτικής Ανάπτυξης, που αποτελεί βασικό πυλώνα της αναπτυξιακής διαδικασίας της υπαίθρου, με στόχο τη δημογραφική ανανέωση του αγροτικού πληθυσμού και την άρση των ανισοτήτων λόγω γεωγραφικής ιδιαιτερότητας, όπως η νησιωτικότητα ή η ορεινότητα περιοχών της πατρίδας μας.
Αυτό, φίλες και φίλοι, είναι το δικό μας σχέδιο – σας το ανέλυσα με περιεκτικό τρόπο και σε γενικές γραμμές – είναι το δικό μας σχέδιο για την αξιοποίηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης.
Αυτό είναι το δικό μας σχέδιο για την Ελλάδα της επόμενης ημέρας.
Η Ελλάδα της νέας εποχής πρέπει να χτιστεί στις στέρεες βάσεις της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ανάπτυξης για όλους, με στόχο να χτίσουμε μια ισχυρή οικονομία σε μια δίκαιη κοινωνία
Σε αυτό το Σχέδιο, που αφορά το 99% της ελληνικής κοινωνίας, δεν χωράνε αποκλεισμοί. Χρειαζόμαστε τη συμβολή όλων. Του κόσμου της αγοράς, της υγιούς επιχειρηματικότητας, της επιστημονικής κοινότητας, των φορέων της Αυτοδιοίκησης. Τα καλύτερα μυαλά που διαθέτουμε εντός και εκτός της χώρας πρέπει να συγκλίνουν για μη χαθεί αυτή η ευκαιρία.
Και όταν ο λαός μας το ορίσει, ελπίζω σύντομα, θα είμαστε απολύτως έτοιμοι.
Ένα πλήρες σχέδιο, το «ΕΛΛΑΔΑ +» θα αντικαταστήσει τις ιδεοληψίες του χθες και τις συνταγές της καταστροφής.
Ένα σχέδιο που ανοίγει το δρόμο για την Ελλάδα του αύριο. Με όρους δικαιοσύνης, ευημερίας και προκοπής.