του Μιχάλη Ιγνατίου
Την Πέμπτη που μας πέρασε, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης, έστειλε ένα μήνυμα από τις Βερσαλλίες όπου πραγματοποιήθηκε η άτυπη Σύνοδο Κορυφής των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
«Ως μια υπό κατοχή χώρα εδώ και σχεδόν 48 χρόνια», υπογράμμισε ο κ. Αναστασιάδης, «που εξακολουθεί να βιώνει τις συνέπειες της τουρκικής εισβολής, αντιλαμβάνεται πλήρως αυτό που συμβαίνει τώρα στην Ουκρανία».
Προχώρησε, ως όφειλε, και εξέφρασε τη σταθερή στήριξη της Κύπρου στις διπλωματικές προσπάθειες για τερματισμό αυτού του αδικαιολόγητου πολέμου, που απειλεί όλη την Ευρώπη. Διότι, κακά τα ψέματα, ο Βλαντιμίρ Πούτιν στοχεύει και άλλες χώρες του πρώην κομμουνιστικού μπλόγκ, καθώς επιθυμεί να αναβιώσει το όραμα της Μεγάλης Ρωσίας.
Ο πρόεδρος της Κύπρου, στηλίτευσε -όπως αναφέρει η ενημέρωση από το Προεδρικό Μέγαρο- «την απαράδεκτη στάση της Τουρκίας να μην ευθυγραμμιστεί με τις κυρώσεις που έχουν επιβληθεί στη Ρωσία ένεκα της εισβολής της στην Ουκρανία».
- Πρόσθεσε ότι, πέραν από το ότι εξυπηρετεί ίδια συμφέροντα επηρεάζει σημαντικά και την αποτελεσματικότητα των μέτρων, τα οποία σε τελική ανάλυση αποσκοπούν στην άσκηση πίεσης με στόχο να τερματιστεί ο πόλεμος που μαίνεται.
Καλός ο κ. Αναστασιάδης, φτου-φτου να μην τον ματιάσουμε. Είπε τα πράγματα με το όνομα τους, ενώπιον των υπολοίπων χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα τον άκουσαν, πέραν ολίγων εξαιρέσεων, και θα νόμισαν πως …κατέβηκε από το διάστημα. Διότι, για τους περισσότερους εταίρους μας, μετρούν μόνο τα συμφέροντα και τίποτα άλλο. Και τα συμφέροντά τους εξυπηρετούνται από τις εμπορικές και άλλες σχέσεις με την κατοχική Τουρκία.
Τα είπε, λοιπόν, ο Κύπριος Πρόεδρος, μπορεί και να καταχειροκροτήθηκε(!) και μετά; Πήγε στο πολυτελές ξενοδοχείο του, ικανοποιημένος που υποστήριξε την μικρή Κύπρο ενώπιον των μεγάλων της Ε.Ε. Και μετά; Κοιμήθηκε στα μεταξωτά σεντόνια και ξύπνησε το πρωί έχοντας ανοίξει μία μεγάλη τρύπα μέσα στο …νερό!
Δεν τον αδικώ. Ούτε όσους προηγήθηκαν του κ. Αναστασιάδη, Η πολιτική είναι η ίδια. Μήπως και στενοχωρήσουμε τους εταίρους μας, μήπως προσβάλουμε τα συμφέροντά τους με την Τουρκία. Δεν υποστηρίζω πως έπρεπε αυτή τη δεδομένη στιγμή, να σπάσει τα αυγά με τους Ευρωπαίους εταίρους και να προκαλέσει βραχυκύκλωμα σε μία εποχή περίεργη, που θα μπορούσε να κατηγορηθεί ότι το κάνει επίτηδες για να διασώσει τον κ. Πούτιν από την ευρωπαϊκή καταδίκη.
Αλλά προηγήθηκαν άλλες περιπτώσεις που ήταν εύκολο, σε ένα λεπτό, να κάνει γνωστό το πρόβλημα της Κύπρου σε όλο τον κόσμο και να απαιτήσει κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας.
Οι εκπρόσωποι της κυπριακής Ελίτ βγάζουν …σπυράκια όταν ακούνε το επιχείρημα πως η Κύπρος -μαζί με την Ελλάδα- πρέπει κάποτε να προκαλέσουν κρίση στην Ε.Ε. αναφορικά με την Τουρκία. Και δεν είναι οι μόνοι. Τα ίδια και χειρότερα λένε οι άκαπνοι της αθηναϊκής ελίτ, οι οποίοι δεν έχουν πρόβλημα να χαρίσουμε στους Τούρκους και κάνα-δύο νησάκια του Αιγαίου για να …έχουμε, δήθεν, το κεφάλι μας ήσυχο!
Εγώ απορώ: Δεν ενοχλούνται, δεν εκνευρίζονται όταν η Ε.Ε. επιβάλλει κυρώσεις στην Λευκορωσία, ας πούμε, για θέμα που δεν αφορά άμεσα τις χώρες μέλη. Και την ίδια στιγμή, δεν επιβάλλει στην Τουρκία, η οποία απειλεί με πόλεμο δύο κράτη-μέλη: Την Ελλάδα και την Κύπρο.
Και ο κ. Αναστασιάδης και οι προκάτοχοι του, έχασαν μοναδικές ευκαιρίες να τα κάνουν «λίμπα» στις Βρυξέλλες, όπως λένε τα παιδιά της αλάνας. Και οι χρυσές ευκαιρίες δεν παρουσιάζονται πάντα.
Οι εταίροι της Ελλάδας και της Κύπρου έχουν σχηματίσει μία -προβληματική και με έντονα τα γραφειοκρατικά στοιχεία-, ένωση, η οποία καθίσταται και επικίνδυνη για τους λαούς της Ευρώπης.
- Εάν υποθέσουμε ότι ο Πούτιν, προκαλέσει ένα γενικευμένο πόλεμο, η Ε.Ε. θα είναι ανοχύρωτη σαν οργανισμός, και θα πρέπει να τη σώσουν οι στρατοί της μελών της. Που μέχρι να αποφασίσουν, η Ρωσία θα τους έχει σαρώσει και θα έχει φτάσει στο …Παρίσι
Ποιος εγγυάται ότι κάποιο από τα κράτη-μέλη, που έχει κυβέρνηση με ακροδεξιές ιδέες, δεν θα συνταχθεί με τον εχθρό, που στην προκειμένη περίπτωση είναι η εθνικιστική Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν; Κανείς. Δυστυχώς, έχουν μαζευτεί ψεκασμένοι όλων των ειδών στις Βρυξέλλες. Το μόνο που τους συμφέρει είναι το στενό προσωπικό και εθνικό συμφέρον, και όχι αυτότων ευρωπαϊκών λαών.
Ο κ. Αναστασιάδης -με τη σύμφωνη γνώμη του Πρωθυπουργού της Ελλάδας- ΔΕΝ ζητά κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας. Η απόφαση τους αυτή είναι φρικτή. Αντί των κυρώσεων προσφέρουν στους Τούρκους σανίδα σωτηρίας με τα λεγόμενα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ), τα οποία θα οδηγήσουν σε αναγνώριση του ψευδοκράτους.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Αν δεν γνωρίζαμε ότι οι πρεσβείες της Ρωσίας στην Αθήνα και τη Λευκωσία στρατολογούν στρατό «τρολς», που προωθούν την προπαγάνδα της Μόσχας, θα μιλούσαμε τώρα για επικράτηση της ψεκασμένης ακροδεξιάς και στις δύο χώρες. Και όταν λέω ψεκασμένης ακροδεξιάς εννοώ τους οπαδούς της ναζιστικής Χρυσής Αυγής και στον χώρο παραπέρα. Διότι, όσο και να σας κάνει εντύπωση, υπάρχει και το πάρα πέρα. Οι φανατικοί οπαδοί του «Ξανθού Ηγέτη» Βλαδίμηρου, οι οποίοι στην κυριολεξία είναι «τρελαμένοι». Μας απειλούν με ελεεινούς χαρακτηρισμούς, χωρίς να φοβούνται ότι κάποιος θα τους καταγγείλει. Στο θέμα αυτό, οι δύο πρεσβείες της Ρωσίας, έχουν κάνει …«καλή» δουλειά, εννοώ στη δημιουργία και τον συντονισμό αυτού του «στρατού». Μόνο που υπάρχουν και όρια. Κάποιος από τον «στρατό» αυτό θα βιαιοπραγήσει -ίσως κάνει και αυτό που έρχεται στο μυαλό ορισμένων- και οι δύο πρεσβείες θα είναι υπόλογες. Το λέω και από τη δική μου πείρα τις τελευταίες εβδομάδες. Δεν έχω συναντήσει τέτοιο και τόσο φανατισμό και μάλιστα για ένα θέμα, που δεν είναι καθαρά ελληνικό. Εκτός βέβαια ότι πρόκειται για άνανδρη εισβολή, λόγω της οποίας κινδυνεύουν και ελληνικής καταγωγής πολίτες που ζουν σε αυτές τις περιοχές. Ο φανατισμός αυτών των ψεκασμένων ακροδεξιών, που όταν τους ερευνά κανείς εις βάθος ανακαλύπτει ότι αναμείχθηκαν και στο «κίνημα» των δήθεν αντιεμβολιαστών, είναι τέτοιος που προκαλεί ανατριχίλια. Είναι ένας τύπος από τη Λεμεσό -και θα μου ήταν εύκολο να δημοσιοποιήσω τα στοιχεία του, αν και δεν νομίζω πως ενδιαφέρει την …αστυνομία- ο οποίος στέλνει και σε μένα και στα μέσα που εργάζομαι φωτογραφίες με ναζιστικές σημαίες και των κάθε λογής ναζι, διανθισμένες με απειλές. Ναι με τους χρησιμοποιούν… Αλλά δεν τους κάνουν δύο μαθήματα για να προσέχουν από τις κακοτοπιές…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Η αναφορά μου, την περασμένη Κυριακή, για τις ρωσικές «επενδύσεις» στην Κύπρο, που στην πραγματικότητα ήταν (και συνεχίζει να είναι ξέπλυμα παράνομου χρήματος), προκάλεσε αρκετά είναι η αλήθεια θετικά σχόλια, αλλά το μενού είχε και τις γνωστές απειλές των θρασύδειλων. Η αλήθεια είναι -ακούει ο Γενικός Εισαγγελέας;- ότι για το γνωστό κύκλωμα οι ζωές των ανθρώπων «μετρούν» μερικές εκατοντάδες ευρώ.. Αλλά δεν μπορούμε να σιωπούμε. Σε αυτό το πάρτι, συμμετείχε το πολιτικό και το οικονομικό σύστημα του τόπου. Τα προηγούμενα χρόνια, οι Κύπριοι τραπεζίτες έπαιξαν ένα φρικτό ρόλο. Βεβαίως, αν η χώρα είχε εισαγγελείς -δικαστές έχει, και καλούς μάλιστα- η Κύπρος δεν θα ήταν στις πρώτες σειρές του γνωστού πίνακα των διεφθαρμένων χωρών. Το πολιτικό σύστημα ψήφισε νόμους που δένουν τα χέρια των δικαστών. Και όπως ανέφερα παραπάνω, καλούς δικαστές έχουμε.
Πηγή: Ημερησία
